Sayın basın mensubu, bizler metal sektöründeki üç sendikanın örgütlü olduğu Ford Otosan, Renault, BOSCH, Coşkunöz, Kroman Çelik, Sarkuysan, Autoliv, Federal Mogul, Arçelik, Candy Hoover, Mercedes, BSH, Termo Teknik, Sio Otomotiv, Temsa, Man, Mitaş, Türk Traktör, Çelik Halat, İzmir Demir Çelik, Ege Çelik, HABAŞ, CMS, ZF, Totomak ve Şenkaya Döküm fabrikalarında çalışan bir grup işçiyiz.
Türk Metal grev kararı alırken, aynı kararda grev uygulama tarihini ilan etmemiş, bu tutumu biz metal işçilerinde ‘Bu dönem de bir satışa imza mı atacaklar’ kaygısı uyandırmıştır. Türk Metal bürokrasisinin geçmiş pratiği ortadadır. Her dönem aynı senaryo devreye sokulmuş, sözleşmede uyuşmazlık tutulmuş, grev kararı alınmış, bir gece ansızın da sözleşme biz işçileri sefalete mahkum edecek şekilde patronlar lehine sonuçlandırılmıştır. Bu dönem bu senaryonun oynanmasına izin vermeyecek, tüm oyunlarınızı bozacağız.
Bugün gelinen yerde metal iş kolunda ortalama ücret -üstelik de giydirilmiş haliyle- net 14 bin lira olup açlık sınırının gerisinde kalmıştır. İş kolunda çalışan işçilerin en az yarısı ise bu ortalama ücretin altında maaş almaktadır. Şirketler kâr rekorları kırarken metal işçisi düpedüz sefalet koşullarında yaşamakta, borcu borçla kapatmaktadır.
2010 yılında metal iş kolunda ortalama ücret, asgari ücretin yüzde 91 fazlasıyken, 2020 yılında ortalama ücret, asgari ücretin yüzde 20 fazlasına geriledi. 2023 yılına gelindiğinde ise ortalama ücret, asgari ücretin sadece yüzde 8 üzerinde! İşçi ücretlerinde yıllar içinde yaşanan bu erimede patronların bitmek bilmez kâr hırsı ile iktidarın ülkeyi ucuz iş gücü cenneti haline getiren politikalarının payı vardır. Sendikal bürokrasi ise patron iş birlikçisi tutumu ile bu noktaya gelinmesinin adeta yollarını döşemiştir.
Bizler, kâr ve ihracat rekorları kıran şirketlerde çalışan ama açlık sınırının altında ücretlerle üstelik de insanlık dışı koşullarda çalışmaya zorlanan işçiler olarak ‘Artık yeter’ diyoruz.
İş kolunda örgütlü tüm metal işçisi kardeşlerimize çağrımızdır! Yoksulluk sınırının üzerinde insan onuruna yaraşır bir ücret, insanca çalışma koşulları için birleşmekten ve birlikte mücadele etmekten başka şansımız yok.
Sözleşmenin sonucunu bekleyerek, ‘Acaba yine satışa gelecek miyiz’ diye birbirimize sorarak, bu sözleşmeye kendimiz için, çocuklarımızın geleceği için müdahale etmeden ekmeğimizi büyütemeyiz.
Taleplerimizi sıralıyoruz:
- Grev uygulama tarihleri bir an evvel ilan edilmeli, grev hazırlıklarına vakit kaybetmeksizin başlanmalıdır
- Tüm fabrikalarda grev komiteleri kurulmalı, hükümetin olası grev yasağına karşı da önlemler alınmalıdır. Kocaeli’de Bekaert ve Schnieder işçilerinin grev yasağına karşı fiili grevi sürdürerek elde ettikleri kazanımlar metal işçilerinin hafızasındadır
- Yoksulluk sınırının üzerinde insanca yaşayacak ücret istiyoruz
- Vergi dilimi yüzde 15’te sabitlensin, üzeri işverenlerce ödensin
- Toplu sözleşme, işçilerin onayı olmadan imzalanmasın
Tüm metal işçisi kardeşlerimizi bu taleplerimiz için birleşmeye, sendika ayrımı yapmaksızın haklarımızı almak için üretimden gelen gücümüzü kullanmaya, geleceğimiz için harekete geçmeye çağırıyoruz